Inhoudsopgave:
- Screeningtest in het eerste trimester van de zwangerschap
- 1. Echografie
- 2. Bloedonderzoek
- 3. Chorionische vlokkentest
- Screeningtest in het 2e trimester van de zwangerschap
- 1. Bloedonderzoek
- 2. Bloedsuikertest
- 3. Vruchtwaterpunctie
- 3e trimester van de zwangerschapstest
- ScreeningStrepococcus Groep B
Prenatale screeningstest of screeningstests tijdens de zwangerschap is een reeks procedures die tijdens de zwangerschap worden uitgevoerd om te bepalen of de baby waarschijnlijk bepaalde geboorteafwijkingen of afwijkingen zal hebben. De meeste van deze tests zijn niet-invasief. Deze tests worden meestal gedaan tijdens het eerste en tweede trimester, maar sommige worden ook in het derde trimester gedaan.
Screeningtests tijdens de zwangerschap kunnen u alleen het risico of de mogelijkheid van bepaalde aandoeningen bij de foetus vertellen. Als het resultaat van de screeningstest positief is, zijn er meer diagnostische tests nodig om een nauwkeuriger resultaat te krijgen. Hier zijn enkele screeningstests die routineprocedures zijn voor zwangere vrouwen.
Screeningtest in het eerste trimester van de zwangerschap
De eerste trimester screeningstest, die al vanaf 10 weken zwangerschap kan worden gestart, is een combinatie van een foetale echografie (echografie) en een maternale bloedtest.
1. Echografie
Deze test wordt gedaan om de grootte en positie van de baby te bepalen. Bovendien helpt het ook bij het bepalen van het risico dat de foetus geboorteafwijkingen ervaart door de structuur van de botten en organen van de baby te observeren.
Echografie nekplooien (NT) is een meting van de toename of dikte van de vloeistof in de achterkant van de foetale nek na 11-14 weken zwangerschap door middel van echografie. Als er meer vocht is dan normaal, betekent dit dat er een hoger risico is op het syndroom van Down bij de baby.
2. Bloedonderzoek
Tijdens het eerste trimester worden twee soorten maternale bloedserumtesten uitgevoerd, namelijk Zwangerschap-geassocieerd plasma-eiwit (PAPP-A) en het hormoon hCG (Humaan choriongonadotrofine Dit zijn eiwitten en hormonen die tijdens de vroege zwangerschap door de placenta worden aangemaakt. Als de resultaten afwijkend zijn, is er een verhoogd risico op chromosomale afwijkingen.
Bloedonderzoek wordt ook gedaan om te controleren op infectieziekten bij baby's, of wat de TORCH-test wordt genoemd. Deze test is een afkorting voor vijf soorten infectieziekten, namelijk toxoplasmose, andere ziekten (waaronder hiv, syfilis en mazelen), rodehond (Duitse mazelen), cytomegalovirus en herpes simplex.
Daarnaast zullen bloedtesten ook worden gebruikt om uw bloedgroep en Rh (rhesus) te bepalen, die uw Rh-relatie met de zich ontwikkelende foetus bepaalt.
3. Chorionische vlokkentest
Chorionic villus-bemonstering is een invasieve screeningstest die wordt uitgevoerd door een klein stukje van de placenta te nemen. Deze test wordt meestal gedaan tussen de 10e en 12e week van de zwangerschap.
Deze test is meestal een vervolgtest van NT-echografie en abnormale bloedtesten. Deze test wordt gedaan om de aanwezigheid van genetische aandoeningen bij de foetus, zoals het syndroom van Down, verder te bevestigen.
Screeningtest in het 2e trimester van de zwangerschap
1. Bloedonderzoek
Bloedonderzoek tijdens het tweede trimester van de zwangerschap omvat verschillende zogenaamde bloedonderzoeken meerdere markeringen Deze test wordt gedaan om het risico op geboorteafwijkingen of genetische afwijkingen bij de baby te bepalen. Deze test kan het beste worden gedaan in de weken 16 tot 18 van de zwangerschap.
Deze bloedtesten zijn onder meer:
- Alfa-fetoproteïne (AFP) -niveaus. Dit is een eiwit dat normaal gesproken wordt geproduceerd door de foetale lever en aanwezig is in de vloeistof rond de foetus (vruchtwater), en de placenta passeert in het bloed van de moeder. Abnormale AFP-spiegels kunnen risico's verhogen, zoals spina bifida, het syndroom van Down of andere chromosomale afwijkingen, defecten in de buik van de foetus en tweelingen.
- De niveaus van hormonen die door de placenta worden geproduceerd, zijn onder meer hCG, oestriol en remmers.
2. Bloedsuikertest
Bloedsuikertest wordt gebruikt om zwangerschapsdiabetes te diagnosticeren. Dit is een aandoening die zich tijdens de zwangerschap kan ontwikkelen. Deze aandoening kan de keizersnede vergroten, omdat baby's van moeders met zwangerschapsdiabetes meestal een grotere maat hebben.
Deze test kan ook na de zwangerschap worden gedaan als de vrouw tijdens de zwangerschap een hoge bloedsuikerspiegel heeft. Of als u een lage bloedsuikerspiegel heeft na de bevalling.
Dit is een reeks tests die worden uitgevoerd nadat u een zoete vloeistof met suiker heeft gedronken. Als u positief bent voor zwangerschapsdiabetes, heeft u in de komende 10 jaar een hoger risico op diabetes en moet u zich na de zwangerschap opnieuw laten testen.
3. Vruchtwaterpunctie
Tijdens een vruchtwaterpunctie wordt het vruchtwater uit de baarmoeder verwijderd om te testen. Het bevat foetale cellen met dezelfde genetische samenstelling als een baby, evenals verschillende chemicaliën die door het lichaam van de baby worden geproduceerd. Er zijn verschillende soorten vruchtwaterpunctie.
Genetische vruchtwaterpunctie voor genetische aandoeningen, bijv. Spina bifida. Deze test wordt meestal gedaan na de 15e week van de zwangerschap. Deze test wordt aanbevolen als:
- Screeningtests tijdens de zwangerschap laten abnormale resultaten zien.
- Een chromosomale afwijking hebben tijdens een eerdere zwangerschap.
- Zwangere vrouwen van 35 jaar of ouder.
- Een familiegeschiedenis hebben van bepaalde genetische aandoeningen.
3e trimester van de zwangerschapstest
Screening Strepococcus Groep B
Strepococcus Groep B (GBS) is een groep bacteriën die ernstige infecties kunnen veroorzaken bij zwangere vrouwen en pasgeborenen. GBS bij gezonde vrouwen wordt vaak aangetroffen in de mond, keel, spijsverteringskanaal en vagina.
GBS in de vagina is over het algemeen onschadelijk voor vrouwen, ongeacht of ze zwanger zijn of niet. Het kan echter erg gevaarlijk zijn voor pasgeborenen die nog geen sterk immuunsysteem hebben. GBS kan ernstige infecties veroorzaken bij baby's die bij de geboorte zijn geïnfecteerd. Deze test wordt gedaan door de vagina en het rectum van zwangere vrouwen te wrijven bij een zwangerschap van 35 tot 37 weken.
Als het resultaat van de GBS-screening positief is, krijgt u tijdens de bevalling antibiotica om het risico te verkleinen dat de baby een GBS-infectie ontwikkelt.
X
