Er worden veel voorkomende medicijnen en behandelingen voor de ziekte van Parkinson gegeven

Parkinson is geen dodelijke ziekte. Patiënten zullen echter een afname van de kwaliteit van leven ervaren, waardoor het moeilijk wordt om dagelijkse activiteiten uit te voeren. Daarom moeten patiënten met Parkinson worden behandeld om hun aandoening te overwinnen. De belangrijkste manier om de ziekte van Parkinson te behandelen, is door middel van medische behandeling, of het nu gaat om medicijnen of andere procedures. Dus, wat zijn de medicijnen en behandelingsprocedures? Kan de behandeling van Parkinson worden genezen?

Geneesmiddelen om de ziekte van Parkinson te behandelen

De ziekte van Parkinson is een progressieve aandoening van het zenuwstelsel die bewegingsbeperkingen en verminderde mobiliteit veroorzaakt. In de vroege stadia zijn de symptomen van Parkinson die optreden meestal nog mild, daarna kunnen ze ernstiger worden naarmate de ziekte voortschrijdt.

Net als diabetes is Parkinson een ongeneeslijke ziekte. De symptomen die optreden, kunnen echter nog steeds onder controle worden gehouden, zodat complicaties kunnen worden vermeden die op een later tijdstip kunnen optreden. Een van de meest effectieve manieren om de symptomen van Parkinson onder controle te houden, is door middel van medicijnen.

Maar het moet worden onderstreept, niet alle beschikbare geneesmiddelen kunnen voor iedereen werken, inclusief de bijwerkingen die kunnen optreden. Daarom moet u altijd uw arts raadplegen over het gebruik van dit geneesmiddel tegen Parkinson. De arts zal het juiste type medicijn bepalen op basis van de symptomen die u voelt.

Hier zijn enkele medicijnen die artsen gewoonlijk geven als een manier om de ziekte van Parkinson te behandelen:

• Carbidopa-levodopa

Levodopa is het medicijn dat als het meest effectief wordt beschouwd voor de behandeling van de belangrijkste symptomen van de ziekte van Parkinson. Dit medicijn wordt door zenuwcellen in de hersenen opgenomen en omgezet in dopamine, een belangrijke chemische stof die een rol speelt in het bewegingssysteem van het menselijk lichaam. Door levodopa in te nemen, kunt u het verlies of de afname van dopaminegehaltes vergroten, waardoor eventuele bewegingsproblemen die u ondervindt, kunnen worden verholpen.

Het medicijn levodopa wordt vaak gecombineerd met carbidopa. Dit medicijn wordt gegeven om de omzetting van levodopa in dopamine buiten de hersenen te voorkomen en om mogelijke bijwerkingen, zoals misselijkheid, duizeligheid of vermoeidheid, te verminderen.

Als u carbidova-levodopa echter gedurende een lange tijd en in hoge doses gebruikt, kan dit ervoor zorgen dat lichaamsbewegingen ongecontroleerd worden. Om dit te verhelpen, zal de arts de dosis gewoonlijk aanpassen door te kijken naar de bijwerkingen die kunnen optreden.

• Dopamine-agonist

In tegenstelling tot levodopa dat dopamine in de hersenen vervangt, een medicijn dopamine-agonist werkt door de effecten van dopamine na te bootsen. Hoewel het echter niet zo effectief is als levodopa bij de behandeling van de symptomen van Parkinson dopamine-agonist veiliger om lange tijd te consumeren. Dit geneesmiddel wordt soms tegelijk met levodopa gegeven, zodat een lagere dosis levodopa kan worden gebruikt.

Echter, dopamine-agonist Het kan ook bijwerkingen veroorzaken, zoals vermoeidheid of duizeligheid, en kan hallucinaties en verwarring veroorzaken, vooral bij oudere patiënten. Daarom, hoewel dit Parkinson-medicijn in apotheken te vinden is, moet de aankoop en het gebruik ervan in overeenstemming zijn met het recept van een arts. Er zijn verschillende voorbeelden van medicijnen dopamine-agonist , namelijk pramipexol, ropinirol of rotigotine.

• MAO-B-remmers

Monoamineoxidase-B (MAO-B) remmers, zoals selegiline, rasagiline en safinamide, zijn andere alternatieven voor het medicijn levodopa om Parkinson in een vroeg stadium te behandelen. Deze medicijnen werken door de effecten van enzymen te blokkeren monoamine oxidase-B die dopamine kunnen afbreken.

Dit medicijn is ook niet zo effectief als levodopa bij het verlichten van de symptomen van Parkinson. MAO-remmers worden echter over het algemeen zeer goed door het lichaam verdragen en worden ook vaak samen met levodopa of dopamine-agonist om effectiever te zijn. De bijwerkingen kunnen zijn: hoofdpijn, misselijkheid of buikpijn, hoge bloeddruk en slapeloosheid.

• Catechol O-methyltransferase (COMT) -remmers

Het geneesmiddel uit de COMT-remmer, entacapone (Comtan), wordt meestal voorgeschreven aan mensen met gevorderde ziekte van Parkinson. Dit type medicijn werkt door de effecten van levodopa te verlengen door het COMT-enzym te blokkeren dat dopamine kan afbreken.

Enkele van de bijwerkingen die door dit geneesmiddel kunnen optreden, zoals diarree, misselijkheid of braken. Andere soorten COMT-remmers, zoals tolcapon, worden zelden door artsen voorgeschreven vanwege het risico op ernstige leverschade en leverfalen.

• Anticholinergica

Anticholinergica, zoals benztropine of trihexyphenidyl, worden vaak voorgeschreven door artsen om tremoren en spierstijfheid te beheersen die vaak voorkomen bij mensen met Parkinson. Dit medicijn wordt echter niet aanbevolen voor langdurig gebruik bij oudere patiënten vanwege complicaties of ernstige bijwerkingen die kunnen optreden.

De bijwerkingen die kunnen optreden bij het gebruik van anticholinergica zijn wazig zien, geheugenproblemen, verwardheid, hallucinaties, droge mond, constipatie of obstipatie en urinewegaandoeningen.

• Amantadine

Amantadine wordt meestal gegeven aan mensen met vroege Parkinson om milde symptomen op korte termijn te verlichten. De toediening van dit medicijn gaat echter soms gepaard met anticholinergica of levodopa-carbidopa in een vergevorderd stadium. Amantadine zou ook effectief zijn bij het beheersen van de onvrijwillige bewegingen van het lichaam die verband houden met Parkinson.

Wat betreft de bijwerkingen die kunnen optreden bij het gebruik van amantadine, namelijk het verschijnen van paarse vlekken op de huid, zwelling in de enkels, concentratiestoornissen of verwardheid, slapeloosheid, tot hallucinaties.

• Duopa

In ernstige en gevorderde stadia kunnen Parkinson-patiënten het Doupa-medicijn krijgen. Dit is een geneesmiddel van het levodopa-carbidopa-type dat wordt geleverd in een gelvorm die rechtstreeks in uw dunne darm wordt ingebracht via een buis of een speciale infusie.

Het plaatsen van de buis en buis om dit medicijn in te brengen, vereist een kleine chirurgische ingreep. Er zijn risico's of bijwerkingen die kunnen optreden in de aanwezigheid van deze buisjes, namelijk vallende buisjes of infectie rond de infusieplaats of buis.

• Inbrija

Behalve Doupa heeft het levodopa-carbidopa-type medicijn ook een geïnhaleerde vorm, die Inbrija wordt genoemd. Inbrija, rapporterend van de Mayo Clinic, is de nieuwste merkbehandeling die mogelijk kan helpen de symptomen van de ziekte van Parkinson onder controle te houden, vooral als de orale medicatie plotseling stopt met werken.

De bovenstaande soorten medicijnen zijn merkgeneesmiddelen die over het algemeen op recept van een arts verkrijgbaar zijn. Rapporterend van de Parkinson's Foundation, Parkinson's drug een generieke versie van levodopa-carbidopa, dopamine-agonist MAO-B-remmers en ook anticholinergica zijn gemakkelijk verkrijgbaar, hoewel de normen niet hoog genoeg zijn. We raden u aan om altijd uw arts te raadplegen over het gebruik van deze medicijnen.

Andere mogelijke behandelingsprocedures voor de ziekte van Parkinson

Afgezien van medicijnen, is een andere manier om de ziekte van Parkinson te behandelen of te behandelen, door middel van chirurgische ingrepen. Meestal wordt deze procedure uitgevoerd voor Parkinson-patiënten die al in een vergevorderd stadium zijn, ernstige symptomen hebben en geen stabiele respons hebben op medicijnen, waaronder levodopa.

Het risico op een operatie is echter groter dan bij medicijnen. Daarom zal de arts de voordelen van een operatie afwegen tegen de risico's die kunnen optreden. Deze procedure zal ook worden bepaald op basis van het type en de ernst van de symptomen, de verslechtering van de kwaliteit van leven van de patiënt en de algehele gezondheid van de patiënt.

• Diepe hersenstimulatie (DBS)

Naast een kleine ingreep om een ​​buisje in te brengen en een doupa-medicijn rechtstreeks in het darmgebied in te brengen, zijn de soorten chirurgische ingrepen die vaak worden uitgevoerd bij mensen met de ziekte van Parkinson: diepe hersenstimulatie (DBS).

Bij deze procedure implanteren chirurgen elektroden in specifieke delen van uw hersenen. De elektroden worden verbonden met een generator die is bevestigd aan de borst nabij het sleutelbeen. Deze generator genereert vervolgens een elektrische stroom die naar het deel van de hersenen wordt gestuurd en het gebied dat door de ziekte van Parkinson wordt aangetast, stimuleert.

Hoewel het misschien niet geneest, kan deze methode bij sommige mensen de symptomen van de ziekte van Parkinson verlichten, waaronder tremoren, onvrijwillige bewegingen (dyskinesie), stijfheid, en slow motion verbeteren. Deze behandeling voorkomt echter ook niet dat de ziekte van Parkinson zich ontwikkelt.

• Pallidotomie

De pallidotomieprocedure wordt meestal aanbevolen voor de behandeling van agressieve Parkinson of patiënten die niet op medicijnen reageren. Deze chirurgische procedure wordt uitgevoerd door een draadsonde in de globus pallidus te steken, een heel klein deel van de hersenen dat ook een rol speelt bij het beheersen van bewegingen.

Deskundigen beweren dat dit deel van de hersenen hyperactief wordt door verlies of vermindering van dopamine. Net als bij deze behandeling kunnen de symptomen van Parkinson, zoals dyskinesie, tremoren, spierstijfheid en verlies van onvrijwillige bewegingen, geleidelijk afnemen.

• Thalamotomie

De thalamotomieprocedure wordt over het algemeen uitgevoerd om de symptomen van tremoren in de hand of arm te behandelen die mensen met Parkinson vaak ervaren. Deze chirurgische procedure maakt gebruik van een stroom van radiofrequente energie om het kleine deel van de thalamus in de hersenen dat trillingen veroorzaakt, te vernietigen.

• Aanvullende behandeling

Naast de bovenstaande methoden kan uw arts u aanvullende medicatie en medicatie geven om te helpen bij niet-motorische symptomen die vaak voorkomen. Als u bijvoorbeeld cognitieve problemen heeft, waaronder dementie, kan uw arts medicijnen of therapie voorschrijven om de aandoening te behandelen. Als u echter psychische symptomen heeft, zoals depressie, kan psychotherapie of medicatie voor depressie worden gegeven.

Daarnaast kan therapie voor de ziekte van Parkinson, inclusief de aanbevolen adoptie van een gezonde levensstijl, ook worden aanbevolen als ondersteunende behandeling voor uw aandoening. Zorg ervoor dat u altijd uw arts raadpleegt over eventuele symptomen die u voelt en hoe u hiermee om kunt gaan.