Buitenbaarmoederlijke zwangerschap: tekenen, oorzaken en behandeling

X

Wat is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (zwangerschap buiten de baarmoeder)?

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap of zwangerschap buiten de baarmoeder is een complicatie van zwangerschap.

Deze aandoening treedt op wanneer het bevruchte ei niet naar de baarmoeder beweegt, maar zich hecht en groeit in de eileider.

Volgens de buitenbaarmoederlijke pagina kan het ei in sommige zeldzame omstandigheden zich hechten aan andere plaatsen, zoals de eierstok, de baarmoederhals en de buikholte. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap treedt vaak op in de eerste weken van de zwangerschap.

Deze zwangerschap zou ernstig zijn en zeer waarschijnlijk het leven van de moeder in gevaar brengen. De reden is dat het ei dat buiten de baarmoeder groeit, niet kan overleven.

Daarna zal het ei aan het weefsel blijven plakken waar het zich hecht en het weefsel vernietigen. Dit kan leiden tot inwendige bloedingen en infectie.

Het is niet gemakkelijk om een ​​baby tijdens een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te onderhouden. Hoogstwaarschijnlijk zal de baby moeten worden geaborteerd (abortus).

Hoe vaak komt een zwangerschap buiten de baarmoeder voor?

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap komt vrij vaak voor. Geschat wordt dat van elke 100 zwangerschappen minstens 2 vrouwen buitenbaarmoederlijk worden.

Deze aandoening kan worden behandeld door risicofactoren te verminderen. Praat met uw arts voor meer informatie.

Wat is het verschil tussen buitenbaarmoederlijke zwangerschap en wijnzwangerschap?

Wijnzwangerschap en zwangerschap buiten de baarmoeder zijn twee verschillende aandoeningen die veel voorkomen bij zwangere vrouwen.

Zwangerschapsmolaire of hydatidiforme moedervlek, treedt op wanneer een bevruchte eicel die tot een foetus zou moeten uitgroeien, uitgroeit tot abnormale cellen.

Deze cellen ontwikkelen zich tot witte, met vloeistof gevulde bellen die op druiven lijken.

Tekenen en symptomen van zwangerschap buiten de baarmoeder

Vanaf Planned Parenthood is een van de tekenen en symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap bloeding uit de vagina.

Bloeden wordt veroorzaakt door het afstoten van eileiderweefsel of infectie, waardoor bloed gaat bloeden.

Over het algemeen kan deze aandoening pijn in de maag veroorzaken en wilt u continu poepen.

Hier zijn enkele andere symptomen van buitenbaarmoederlijke zwangerschap om op te letten:

• Misselijkheid en overgeven
• Pijn in de onderbuik
• Bekkenpijn
• Buikkrampen
• Pijn aan één kant van het lichaam
• Duizeligheid of zwakte
• Pijn in de schouder, nek of endeldarm
• Flauwvallen (zeldzaam)

Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg onmiddellijk een arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.

Wanneer moet ik naar een dokter?

Het lichaam van iedereen is anders. Als u enkele van de buitenbaarmoederlijke symptomen voelt zoals vermeld, moet u onmiddellijk prenatale zorg krijgen. De arts zal u helpen uw toestand verder te controleren.

Oorzaken van buitenbaarmoederlijke zwangerschap (zwangerschap buiten de baarmoeder)

De exacte oorzaak van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is onbekend, maar kan optreden als gevolg van schade aan de eileiders.

De eileider zelf fungeert als een kanaal dat het bevruchte ei aflevert. Het ei zal dan naar de baarmoeder bewegen en zich ontwikkelen.

Hieronder volgen enkele van de factoren waarvan wordt aangenomen dat ze de oorzaak zijn van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap:

• Heb deze aandoening eerder meegemaakt
• Infectie of ontsteking (infectie van de eileiders, baarmoeder, eierstokken, chlamydia)
• Schade aan de voortplantingsorganen
• Gebruik vruchtbaarheidsmedicijnen
• Ontsteking en littekenvorming van de eileiders door een eerdere medische aandoening, infectie of operatie
• Hormonale factoren
• Genetische (aangeboren) aandoeningen
• Geboorteafwijkingen kunnen worden veroorzaakt door groeiproblemen terwijl u nog een foetus bent in de baarmoeder
• U heeft een operatie aan de maag (appendix of keizersnede) ondergaan die de eileiders kan beschadigen
• Endometriose heeft (een aandoening die littekens op de eileiders veroorzaakt)
• Gebruikt momenteel anticonceptie

Als u zwangerschapssymptomen ervaart tijdens het gebruik van anticonceptie, is dit hoogstwaarschijnlijk een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Risicofactoren voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Er zijn veel risicofactoren voor vrouwen die een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ervaren, namelijk:

• Zwanger op de leeftijd van 34-44 jaar
• Gebruik van een spiraaltje (IUD) als anticonceptie
• Seksueel overdraagbare aandoeningen hebben gehad, zoals chlamydia en gonorroe
• Heb een voorgeschiedenis van salpingitis, bekkenontstekingsziekte
• Aangeboren eileideraandoeningen
• Wonden door endometriose
• Een eerdere buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben gehad
• Geschiedenis van mislukte tubaligatie (tubectomie)
• Gebruik van geneesmiddelen voor vruchtbaarheid van de baarmoeder, meestal geneesmiddelen voor in-vitrofertilisatie (IVF) -procedures
• Roken voordat u zwanger wordt
• Gebruik van diethylstilbestrol tijdens zwangerschap

U moet waakzaam zijn als u de bovenstaande risicofactoren heeft.

Hoe wordt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vastgesteld?

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan op de volgende manieren worden vastgesteld:

1. Bekkenonderzoek

De arts kan een knobbel of abnormale groei in de eileider diagnosticeren. Dit komt omdat deze abnormale massagroei een teken kan zijn dat u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft.

Er wordt ook een bekkenexamentest gedaan om de grootte van uw baarmoeder te controleren. Bij een normale zwangerschap zal de baarmoeder in omvang toenemen. Ondertussen neemt tijdens de zwangerschap buiten de baarmoeder de omvang van de baarmoeder niet toe.

2. Echografie

Echografie of gewoonlijk afgekort als een echografie-test kan de toestand van de baarmoeder en de eileiders zien. Behalve om de toestand van de zwangerschap te zien, is de echografie ook effectief bij het opsporen van andere gezondheidsproblemen, waaronder een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in een vroeg stadium.

3. Bloedonderzoek om hormoonspiegels te controleren

Bij normale zwangerschapstekenen wordt het bloed van de moeder meestal aangetroffen in het hormoon humaan choriongonadotrofine of hCG. Dit hormoon zal elke dag toenemen.

Als het niet wordt gevonden of als er een afwijking is in het HCG-hormoon, kan dit erop wijzen dat u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of een miskraam heeft.

Behandeling voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan op de juiste manier worden behandeld en beheerd. Dit hangt echter af van hoe snel de buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt gedetecteerd en wat de gezondheidstoestand van de vrouw is.

Als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vroegtijdig kan worden vastgesteld, kunt u het risico van het scheuren van de eileider vermijden. In dit geval zijn er verschillende behandelingsopties:

1. Gebruik drugs

Als de arts tekenen van zwangerschap buiten de baarmoeder vaststelt, zal de arts de niveaus van zwangerschapshormonen testen.

Controleer daarna op de aan- of afwezigheid van de foetale hartslag in de baarmoeder en controleer op andere zwangerschapssymptomen.

Als er geen succesvolle bevruchting in de baarmoeder wordt gevonden, zal de arts het medicijn methotrexaat injecteren.

Dit geneesmiddel kan op dat moment de zwangerschap stoppen en remmen. Methotrexaat heeft een hoog slagingspercentage en een laag risico op bijwerkingen.

2. Laparoscopische chirurgie

Laparoscopische chirurgie is een methode die wordt gebruikt om het embryo te verwijderen en schade te herstellen die is veroorzaakt door bloeding tijdens een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Deze operatie wordt uitgevoerd door een kleine incisie in de buik te maken. De incisie bevindt zich nabij de navel.

Vervolgens zal de verloskundige een dunne buis gebruiken die is uitgerust met een cameralens en licht om de toestand van de eileiders te zien.

Om een ​​buitenbaarmoederlijke zwangerschap te behandelen, wordt het beschadigde deel van de eileider verwijderd (salpingectomie) en gerepareerd (salpingostomie).

Na het uitvoeren van deze operatie moet u 1 à 2 dagen volledig rusten.

3. Noodbediening

Als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap hevig bloeden veroorzaakt, moet u mogelijk een spoedoperatie ondergaan, waarbij een incisie in de buik (laparotomie) nodig is.

In sommige gevallen kan schade aan de eileiders worden gerepareerd. Als de eileiders en eierstokken ernstig beschadigd zijn, moet u mogelijk operatief worden verwijderd (salpingectomie).

Home remedies voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap

U kunt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet volledig voorkomen. U kunt echter bepaalde risicofactoren verminderen door een levensstijl te volgen:

• Veilig vrijen door het aantal seksuele partners te beperken.
• Gebruik van een condoom tijdens seks om seksueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen en het risico op bekkenontsteking te verkleinen.
• Stop met roken voor de zwangerschap.
• Raadpleeg een arts voordat u medicijnen gebruikt tijdens de zwangerschap.
• Op tijd naar de verloskundige.

Daarnaast zijn er verschillende dingen die belangrijk zijn om te doen:

Sluit eerst vrede met jezelf

Zwangerschap is iets waar veel stellen naar hunkeren. Weten dat uw zwangerschap niet succesvol is geweest, zal zeker tot diepe teleurstelling leiden.

Na het proces van diagnose en behandeling te hebben doorlopen, is dit het moment om vrede met jezelf te sluiten.

Gun uzelf de tijd om te rouwen en deel uw verdriet ook met uw partner, familie of vrienden.

Vraag hen om naar je droevige uitdrukkingen te luisteren zonder suggesties of andere opties te hoeven doen om weer zwanger te worden.

U kunt ook zoeken naar een steungroep, een psycholoog of een arts en iemand die u kan kalmeren.

Overweeg IVF of IVF

Het lichaam van een vrouw heeft normaal gesproken twee eileiders. Als er een beschadigd of verwijderd is, kunt u nog steeds normaal zwanger worden, zelfs met slechts één eileider.

Als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap voortduurt, waardoor beide eileiders gewond raken of worden verwijderd, reageerbuisbevruchting (IVF) kan een optie zijn voor degenen onder u die de aanwezigheid van uw baby willen.

IVF is een procedure die wordt uitgevoerd door het eitje van een vrouw en gezonde zaadcellen in een laboratorium te combineren.

Nadat het ei en het sperma met succes zijn bevrucht, worden ze weer in de baarmoeder geïmplanteerd.

Kan ik weer zwanger worden na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?

De meeste vrouwen met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunnen over het algemeen normaal zwanger worden en zijn in de toekomst weer gezond.

Over het algemeen zal de arts de buis verwijderen als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt veroorzaakt door een beschadigde of problematische eileider.

Als dan een eileider wordt verwijderd, kan een andere eileider die nog gezond is, nog steeds het zwangerschapsproces helpen.

Als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap het gevolg is van een infectie of een seksueel overdraagbare aandoening, kunnen medicatie of andere behandelingsmaatregelen helpen.

Als er echter een buitenbaarmoederlijke zwangerschap optreedt als gevolg van blootstelling aan diethylstylboestrol (DES), is het onwaarschijnlijk dat een normale zwangerschap optreedt.

Overleg met uzelf en raadpleeg een arts voordat u uw volgende zwangerschap plant.

Hoe eerder u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap voorkomt, hoe minder schade aan de buisjes en hoe groter de kans op een normale, gezonde zwangerschap.

Wanneer mag ik opnieuw proberen zwanger te worden?

Er is eigenlijk niet genoeg bewijs om te bepalen hoe lang je moet wachten om het opnieuw te proberen na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Geciteerd uit The Ectopic Pregnancy Trust, stellen verloskundigen voor om na 3 maanden of ongeveer 2 tot 3 keer uw menstruatieperiode weer zwanger te worden.

Het is niet zonder doel. De reden is dat het wachten op 3 maanden dient om een ​​normale menstruatiecyclus te herstellen alvorens opnieuw te proberen zwanger te worden.

Nog steeds geciteerd van de website The Ectopic Pregnancy Trust, verschillende rapporten die aantonen dat iemand met succes weer zwanger kan worden na 18 maanden post-buitenbaarmoederlijke zwangerschap met een slagingspercentage van 65 procent.

Andere onderzoeken hebben ook gemeld dat 85 procent van de vrouwen opnieuw zwanger kan worden als ze 2 jaar na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wachten.

Bovendien moet rekening worden gehouden met het effect van methotrexaatinjecties bij de behandeling van buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Hierdoor moet je even wachten op je volgende zwangerschap.

Na een injectie met methotrexaat moet u tijdens een bloedtest wachten tot het hCG-gehalte in uw lichaam daalt tot onder 5 mlU per milliliter.

Dit komt omdat het medicijn methotrexaat de foliumzuurspiegels in het lichaam kan verlagen. Foliumzuur is een belangrijke stof die de moeder en de foetus nodig hebben vanaf het begin van de zwangerschap.

Daarom zal de arts u ook aanraden om 12 weken lang te eten en supplementen te nemen die foliumzuur bevatten, voordat u probeert opnieuw zwanger te worden na een miskraam of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.