Inhoudsopgave:
- Wat is fotografisch geheugen?
- Kan iemand een fotografisch geheugen hebben?
- Een soortgelijk fenomeen komt vaak voor bij kinderen
Je hebt waarschijnlijk gehoord van het fictieve personage Sherlock Holmes. Sherlock Holmes is een detective uit Engeland die bekend staat om zijn intelligentie en scherp geheugen bij het oplossen van mysterieuze strafzaken. Veel mensen geloven dat Sherlock Holmes een fotografisch geheugen heeft. Wat wordt er echter bedoeld met fotografisch geheugen? Heeft iemand in het echte leven dit soort geheugen? Bekijk het antwoord hieronder.
Wat is fotografisch geheugen?
Fotografisch geheugen is het vermogen om gebeurtenissen, afbeeldingen, getallen, geluiden, geuren en andere dingen tot in detail te onthouden. De herinneringen die in de hersenen zijn vastgelegd, kunnen vervolgens eenvoudig worden opgehaald wanneer de informatie nodig is.
Een neurowetenschappelijke specialist van de John Hopkins University School of Medicine, dr. Barry Gordon legt aan Scientific American uit hoe dit geheugen werkt. Volgens hem is fotografisch geheugen vergelijkbaar met fotografie met een camera. Je fotografeert een gebeurtenis of object met je geest. Vervolgens sla je het portret op in een fotoalbum. Wanneer u bepaalde informatie uit het portret nodig heeft, kunt u eenvoudig uw fotoalbum openen. Je hoeft alleen maar naar de foto te kijken, te vergroten (in zoomen) of verminderen (uitzoomen) in het gewenste gedeelte, en de informatie komt weer in je op alsof het vers is.
Je hebt bijvoorbeeld de geschiedenis van het archipelkoninkrijk op de lagere school bestudeerd. Een persoon met een fotografisch geheugen kan zich precies de periode van elk koninkrijk herinneren en de gebieden waaronder het werd geregeerd. Ook al was die les tien jaar geleden voorbijgegaan. Of u herinnert zich in één oogopslag de exacte nummerplaat van het voertuig dat u twee maanden geleden heeft aangereden.
Ondertussen is het menselijk geheugen niet zo geavanceerd en nauwkeurig als dat. Misschien herinnert u zich uw ontbijtmenu vanmorgen nog. Maar weet je nog wat je ontbijtmenu twee weken geleden was? Het is moeilijk te onthouden, is het niet?
Kan iemand een fotografisch geheugen hebben?
Wetenschappelijk is er geen bewijs dat mensen een fotografisch geheugen kunnen hebben. Deze herinnering is dus alleen maar fictief. Psychiatrie en neuroloog Larry R. Squire legde uit dat als fotografisch geheugen echt zou bestaan, mensen waarvan wordt vermoed dat ze over deze vaardigheid beschikken, in staat zouden moeten zijn om de hele roman die is gelezen terug te lezen zonder de tekst te bekijken. In werkelijkheid kan geen mens het.
Er zijn mensen met buitengewone herinneringen. Er wordt zelfs een kampioenschap van wereldklasse gehouden om de herinnering aan deze geweldige mensen te testen. De deelnemers aan dit kampioenschap trainen echter al jaren hard met een speciale strategie. In het dagelijks leven kunnen ze nog steeds vergeten waar ze hun auto hebben geparkeerd of een afspraak met iemand vergeten. Dit is het bewijs dat niemand in staat is om nauwkeurig te onthouden zonder de minste fout.
Een soortgelijk fenomeen komt vaak voor bij kinderen
Hoewel de theorie van fotografisch geheugen is verworpen door wetenschappers en experts, is er een zeldzaam fenomeen dat sterk lijkt op fotografisch geheugen. Dit fenomeen, dat meestal bij kinderen voorkomt, wordt eidetisch geheugen genoemd.
Volgens psycholoog Alan Searleman is het eidetisch geheugen het vermogen om een gebeurtenis of object binnen een paar minuten nauwkeurig te onthouden. Een kind ziet bijvoorbeeld een bloementuin schilderij. Daarna wordt het schilderij bedekt. Kinderen met eidetische herinneringen kunnen zich herinneren hoeveel bloemblaadjes er op een bepaalde bloem op het schilderij zitten.
Eidetisch geheugen is echter niet hetzelfde als fotografisch. Het kind met dit talent kon zich het aantal bloembladen op het schilderij dat hij twee dagen geleden had gezien niet herinneren. Hij kan zich alleen nauwkeurig herinneren wat hij zag in de intervallen van slechts een paar minuten.
Helaas hebben een aantal onderzoeken aangetoond dat dit vermogen om te onthouden vanzelf verdwijnt met de leeftijd. Deskundigen vermoeden dat het menselijk brein inderdaad informatie of herinneringen zal "weggooien" die niet langer nodig zijn. Als je het niet verwijdert, zal de capaciteit van het menselijk brein sinds je geboorte niet veel informatie kunnen vasthouden.
