Struma: symptomen, oorzaken, behandeling

Definitie

Wat is struma?

Struma is een abnormale vergroting van de schildklier. Gewoonlijk is struma geen tumor of kanker. Hoewel het niet ziek is, kan een struma dat te groot is, het moeilijk maken voor u om te ademen, te slikken en te hoesten.

Hoe vaak komt struma voor?

Struma komt heel vaak voor. Deze ziekte komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Patiënten kunnen van elke leeftijd zijn. Struma kan worden gecontroleerd door uw risicofactoren te verminderen. Bespreek met uw arts voor meer informatie.

Symptomen en kenmerken

Wat zijn de symptomen van struma?

De symptomen van struma zijn:

• Een bult zichtbaar aan de basis van de nek (onder de kaak).
• De keel voelt strak en strak aan.
• Hoest.
• Droge en schorre keel.
• Het is moeilijk te slikken.
• Het is moeilijk om te ademen.

Er kunnen symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg onmiddellijk een arts als u zich zorgen maakt of vragen heeft.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als u een of meer van de bovenstaande symptomen ervaart of als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts. Het lichaam van iedereen is anders, dus u kunt het beste met uw arts praten over wat het beste is voor uw aandoening.

Oorzaak

Wat veroorzaakt struma?

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van struma. Onder andere zijn:

• Jodiumtekort​Jodium, dat essentieel is voor de aanmaak van schildklierhormonen, wordt aangetroffen in zeewater en land in kustgebieden. In eerste instantie kan jodiumtekort worden veroorzaakt en verergerd door een dieet met veel hormoonverstorende voedingsmiddelen zoals kool, broccoli en bloemkool.
• Ziekte van Graves. Struma komt soms voor wanneer de schildklier te veel schildklierhormoon aanmaakt. Bij de ziekte van Graves vallen de geproduceerde antilichamen per ongeluk de schildklier aan, waardoor deze te veel thyroxine aanmaakt. Dit is wat de schildklier doet opzwellen.
• De ziekte van Hashimoto​Een struma kan ook optreden als gevolg van een tekort aan schildklierhormoon. Welnu, de ziekte van Hashimoto en de ziekte van Graves zijn beide auto-immuunziekten. Bij de ziekte van Hashimoto heb je echter in feite een schildkliertekort, dus de hypofyse produceert schildklierstimulerend hormoon (TSH) om de schildklier te stimuleren. Als gevolg hiervan wordt de schildklier opgezwollen.
• Multinodulair struma. Aan beide zijden van de schildklier kunnen verschillende knobbeltjes, knobbeltjes genaamd, verschijnen, waardoor de klier opzwelt.
• Enkele schildklierknobbeltje. In dit geval verschijnt een schildklierknobbeltje aan één kant van de schildklier. De meeste knobbeltjes zijn goedaardig, dus ze zullen niet tot kanker leiden.
• Schildklierkanker​Dit type kanker komt veel minder vaak voor dan niet-kankerachtige, ook wel goedaardige gevallen van schildklier genoemd. Schildklierkanker wordt meestal gekenmerkt door zwelling van de schildklier aan slechts één kant.
• Zwangerschap​Het hormoon dat tijdens de zwangerschap wordt aangemaakt, namelijk HCG, kan schildkliervergroting veroorzaken.
• Ontsteking​Thyroiditis is een ontsteking die pijn en zwelling van de schildklier veroorzaakt. Deze aandoening kan een verstoring van de thyroxineproductie veroorzaken, zowel overmatig als tekort.

Risicofactoren

Loop ik het risico om bof te krijgen?

Er zijn een aantal risicofactoren voor struma. Sommige ervan zijn:

• Jodiumtekort. Mensen die in gebieden wonen waar jodium minder vaak voorkomt, lopen meer risico om struma te ontwikkelen.
• Vrouwen hebben een grotere kans op het ontwikkelen van schildklieraandoeningen, waardoor ze vatbaarder worden voor struma.
• Naarmate u ouder wordt, wordt uw risico om struma te krijgen steeds groter.
• Medische geschiedenis. De medische geschiedenis van een persoon of familielid met auto-immuunziekten kan u kwetsbaarder maken.
• Zwangerschap en menopauze. Om redenen die niet helemaal duidelijk zijn, komen schildklierproblemen vaker voor tijdens zwangerschap en menopauze.
• Bepaalde drugs. Verschillende medicijnen, waaronder medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken, antiretrovirale middelen (ARV's), hartmedicatie en medicijnen voor psychische aandoeningen, kunnen een risico vormen voor struma.
• Blootstelling aan straling. Uw risico neemt toe als u wordt blootgesteld aan straling (bijvoorbeeld bij de behandeling van kanker) in de nek en borst of als u op een plaats werkt waar de stralingsniveaus hoog zijn.

Diagnose en behandeling

De volgende informatie is geen vervanging voor medisch advies of een bezoek aan een arts. Raadpleeg ALTIJD uw arts voor meer informatie.

Hoe diagnosticeren artsen struma?

Uw arts kan een knobbel ontdekken door in uw nek en kaak te voelen terwijl hij u vraagt ​​te slikken. In bepaalde gevallen kan de arts ook het schildklierknobbeltje voelen. Om de diagnose te bevestigen, kan de arts aanbevelen:

• Hormoontest. Bloedonderzoek kan bepalen hoeveel hormoon de schildklier en hypofyse produceren.
• Antilichaamtest. Enkele van de oorzaken van struma hebben te maken met de abnormale productie van antilichamen. Bloedonderzoek kan de aanwezigheid van deze antilichamen bevestigen.
• Een transducer-achtig hulpmiddel wordt om uw nek gebruikt. Vervolgens weerkaatsen de geluidsgolven tegen de nek en vormen ze een beeld op de computer. De afbeelding laat de grootte van de schildklier zien en of het een klier is met een schildklier die doktoren niet eerder hadden gerealiseerd.
• Scannen schildklier. Deze procedure toont de grootte en aard van de schildklier (goedaardig of niet). Helaas is deze procedure ingrijpender en tijdrovender en duurder.
• Biopsie. Tijdens de biopsie gebruikt de arts een echografie om een ​​naald in de schildklier te leiden voor het testen van weefsel of vloeistof.

Hoe struma te behandelen?

De behandeling van een struma is afhankelijk van de symptomen die u voelt, de oorzaak van de ziekte en de grootte van het struma. Uw arts kan aanbevelen:

• Als het struma klein en onopvallend is, kan uw arts u alleen vragen om de aandoening te blijven volgen.
• Als u hypothyreoïdie heeft, kan uw arts u een vervanging van het schildklierhormoon geven met levothyroxine. Voor een ontsteking van de schildklier kan uw arts u aspirine of een corticosteroïdmedicijn geven om ontstekingen te behandelen. Als u hyperthyreoïdie heeft, zal uw arts u geneesmiddelen geven om hormonen te stabiliseren.
• Het verwijderen van alle delen van de schildklier kan een optie zijn als u moeite heeft met ademhalen of slikken of als er schildklierkanker is.
• Radioactieve jodiumtherapie (RAI) kan worden gebruikt om een ​​overactieve schildklier te behandelen. RAI wordt via de mond toegediend en komt in de bloedbaan terecht, waarbij schildkliercellen worden vernietigd. Meestal krimpt het struma, maar het kan ervoor zorgen dat de schildklier onderactief is. Om dit te verhelpen, kan de arts kunstmatig schildklierhormoon geven dat elke dag moet worden ingenomen.

Veranderingen in levensstijl

Wat zijn enkele veranderingen in levensstijl en huismiddeltjes om struma onder controle te houden?

Hier is een lijst met veranderingen in levensstijl om struma te behandelen.

• Zorg voor voldoende jodium, bijvoorbeeld uit zeevruchten (vis, garnalen of schaaldieren) en zout. Als u in een kustgebied woont, kunnen groenten en fruit ook jodium bevatten, ook al is het maar een kleine hoeveelheid. Je hebt elke dag ongeveer 150 microgram jodium nodig, en dit moet worden vervuld, vooral voor zwangere en zogende vrouwen en baby's en kinderen.
• Afhankelijk van de diagnose van de arts en de oorzaak van de ziekte, kunnen sommige mensen met een teveel aan jodium zelfs struma krijgen. Als bij u een teveel aan jodium is vastgesteld, beperk dan uw inname en vermijd zeevruchten zoals garnalen tot zeewier.

Als u vragen heeft, neem dan contact op met uw arts om de beste oplossing voor uw gezondheidstoestand te bepalen.

Hello Health Group biedt geen medisch advies, diagnose of behandeling.