Blog

9 Gehoortest voor detectie van ooraandoeningen

Inhoudsopgave:

Anonim

Een gehoortest is een test die wordt gedaan als u een ooraandoening heeft, waaronder gehoorverlies of het gevoel dat uw gehoor beschadigd is. Dit onderzoek wordt uitgevoerd door een audioloog om uw gehoor te testen en de ernst van het gehoorverlies te meten. Zie de volgende uitleg voor meer details.

Wie heeft een gehoortest nodig?

De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention, CDC, stelt dat baby's uiterlijk een maand oud een gehooronderzoek moeten ondergaan. Als de baby de test niet doorstaat, wordt aanbevolen de baby uiterlijk drie maanden oud een volledige gehoortest te laten ondergaan.

Baby's en kinderen wordt aangeraden een gehoortest te ondergaan als:

  • U voelt dat uw baby gehoorverlies heeft
  • Een gehoorverlies heeft dat optreedt na de baby en zich langzaam ontwikkelt.
  • Doorstaat geen gehoorcontrole aan het begin van de geboorte, dat wil zeggen voordat u een maand oud bent geworden

Ondertussen wordt volwassenen die de volgende symptomen ervaren ook geadviseerd om een ​​gehoortest te ondergaan:

  • Oorsuizen (tinnitus)
  • De andere persoon vindt dat je te hard spreekt
  • Vaak vraag je de andere persoon om te herhalen wat hij zei
  • U hebt moeite om naar gesprekken te luisteren, vooral als de achtergrond luidruchtig is
  • Anderen vinden het vervelend dat je de televisie op een te hoog volume draait

Een gehoortest is een gemakkelijke en pijnloze test. Baby's kunnen zelfs tijdens het onderzoek in slaap vallen. Ook deze test duurt maar een paar minuten.

Wat zijn de soorten gehoortesten?

Er zijn verschillende soorten gehoortesten die worden uitgevoerd op basis van uw toestand en leeftijd. Uw arts zal bepalen welke tests voor u geschikt zijn.

Soorten gehoortests zijn onder meer:

1. Audiometrie met zuivere tonen

Bij een audiometrisch onderzoek met zuivere tonen produceert een machine (audiometer) een zuivere toon die naar uw oor wordt gestuurd. U wordt dan gevraagd om een ​​signaal af te geven, bijvoorbeeld door op een knop te drukken of aan te wijzen wanneer u de zuivere toon kunt horen.

Bij deze gehoortest krijgt u stimulatie via de lucht en het mastoïdbot (het bot dat zich achter het oor bevindt). Wanneer stimulatie via de lucht wordt gegeven, wordt zowel uw uitwendige gehoorgang als uw binnenoor gemeten. Als de stimulatie via de botten wordt gegeven, wordt het gehoor in het binnenoor gemeten.

2. Spraakperceptie-test

Deze gehoortest is vergelijkbaar met audiometrie met zuivere tonen, maar u hoort spraak, geen toon of stem. Spraakperceptie-test is een vinkje om te controleren hoe duidelijk u spraak kunt horen.

Bij deze test wordt u gevraagd de woorden die tegen u worden gesproken te herhalen. Leeftijdsgebonden gehoorverlies (presbycusis) begint meestal met gehoorverlies bij hogere frequenties, zodat bepaalde spraakklanken (zoals 'p', 'f' en 't') erg op elkaar lijken.

3. Tympanometrie

Deze test controleert de toestand van het middenoor, dat bestaat uit het trommelvlies en drie kleine botten die het trommelvlies met het binnenoor verbinden. Er wordt een klein instrument in uw oor geplaatst om de vloeistof achter het trommelvlies te controleren.

Tympanometrie omvat eigenlijk geen gehoortest. Deze controle wordt gedaan om te zien of het trommelvlies normaal kan functioneren.

4. Stapediale reflex en reflexschade

Deze test wordt gedaan om het vermogen van de gehoorzenuw om auditieve signalen naar de hersenen te sturen te controleren. Als er langs deze route een blokkade is, betekent dit dat u verder medisch advies nodig heeft.

5. Test de stemvork

De stemvorktest bestaat meestal uit een combinatie van de Weber-, Rinne- en Schwabach-tests. Deze gehoortest wordt uitgevoerd om unilateraal (in één oor) conductief en perceptief gehoorverlies te detecteren. Daarnaast zal de stemvorktest ook de locatie en aard van het gehoorverlies detecteren.

6. Evalueer de reactie van de hersenstam (hersenstam roept responsevaluatie op)

Hersenstam roept responsevaluatie op (BERA) meet de elektrische zenuwen die geluid van het binnenoor naar de hersenen transporteren. Evaluatie van de hersenstamreactie zal later zien of er een obstructie van de zenuw is.

Elektroden worden in de gehoorgang en over uw hoofd geplaatst. U hoort dan een klikgeluid. Daarna kan de zorgverlener bepalen of er een stoornis is die het geluid van de zenuwen naar de hersenen blokkeert.

7. Drempelvereffeningsruis (TEN) test

Deze gehoortest controleert of u op enig deel van uw oor niet op geluidsprikkels kunt reageren. Indien aanwezig, wordt dit deel van het oor de "dode zone" of genoemd "Dode zone".

Uw audioloog zal de informatie van deze test gebruiken om het juiste hoortoestel voor uw aandoening te bepalen.

8. Test zinnen in lawaai

Zin-in-ruis (SIN) -test of een zin in geluidstest wordt uitgevoerd om uw vermogen om spraak te verstaan ​​in een lawaaierige omgeving te meten. De resultaten worden vergeleken met uw hoorvermogen in een rustige omgeving.

9. Autoakoestische emissies

Deze test wordt gedaan om te controleren hoe het binnenoor op geluid reageert. De respons wordt gemeten door een zeer gevoelige microfoon in de gehoorgang te plaatsen. Het signaal van de microfoon wordt vervolgens geanalyseerd.

Als u zich zorgen maakt over bijwerkingen, is de gehoortest tot nu toe geclassificeerd als veilige en minimale bijwerkingen. Probeer een arts te raadplegen om alle risico's en voordelen van de ingreep die u ondergaat te weten te komen.

9 Gehoortest voor detectie van ooraandoeningen
Blog

Bewerkers keuze

Back to top button