Inhoudsopgave:
- Wat veroorzaakt een meervoudige persoonlijkheidsstoornis?
- Symptomen van een dissociatieve identiteitsstoornis oftewel meerdere persoonlijkheden
- Wat is het verschil tussen dissociatieve identiteitsstoornis en bipolaire stoornis?
- Therapie voor mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis
Dissociatieve identiteitsstoornis, voorheen bekend als meerdere of meerdere persoonlijkheden meervoudige persoonlijkheidsstoornis , is een complexe psychologische aandoening waarin de patiënt twee of meer verschillende persoonlijkheden heeft, en op zijn beurt het bewustzijn overneemt van de persoon die het ervaart.
Sommigen van ons ervaren vaak dissociatie, ook wel situaties genoemd waarin we ons laten meeslepen, dagdromen , tijdens het dagdromen of op het werk. Dissociatieve identiteitsstoornis is een ernstiger vorm van dissociatie, waardoor een persoon de controle over gedachten, herinneringen, gevoelens, acties en het besef van zijn identiteit verliest. Deze verschillende identiteiten hebben meestal verschillende namen, zelfs verschillende temperamenten zelfbeeld dat is ook anders.
Wat veroorzaakt een meervoudige persoonlijkheidsstoornis?
Er is geen duidelijke verklaring waarom iemand kan lijden aan een dissociatieve identiteitsstoornis. Hoewel veel factoren bij deze ziekte betrokken zijn, hebben mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis meestal een achtergrond van traumatische ervaringen, vooral tijdens hun jeugd. Deze traumatische ervaring kan de vorm aannemen van herhaaldelijk emotioneel misbruik, fysiek misbruik of seksueel misbruik. Vanwege deze ervaring lijkt een persoon dan een zelfverdedigingsmechanisme te creëren door een andere persoonlijkheid buiten zijn bewustzijn te creëren om te ontsnappen aan het intense trauma dat hij heeft meegemaakt.
Symptomen van een dissociatieve identiteitsstoornis oftewel meerdere persoonlijkheden
- Het belangrijkste kenmerk van een meervoudige persoonlijkheidsstoornis is de opkomst van twee of meer verschillende persoonlijkheden die om de beurt het roer overnemen of zichzelf beheersen.
- Elk van deze persoonlijkheden heeft een andere naam, mentaliteit, gewoonten, spraakstijl, fysieke kenmerken en zelfs schrijfstijl.
- Tekenen zoals depressie, overmatige angst, frequente schuldgevoelens en agressie kunnen optreden. Zowel audio- als visuele hallucinaties zijn ook mogelijk. Tijdens de kinderjaren hebben mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis ook de neiging om gedragsproblemen te hebben en moeite te hebben om zich op school te concentreren.
- Stemmingswisselingen (stemmingswisselingen), paniekaanvallen, fobieën, eetstoornissen, slaapstoornissen (zoals slapeloosheid en slaapwandelen), overmatige hoofdpijn en erectiestoornissen gaan ook vaak gepaard met een dissociatieve identiteitsstoornis.
- Geheugenproblemen komen ook vaak voor, vooral herinneringen met betrekking tot huidige en vroegere gebeurtenissen, de betrokken personen, de plaats en de tijd. Elke persoonlijkheid in één persoon kan verschillende herinneringen hebben. Wanneer de passieve persoonlijkheid het overneemt, zijn de herinneringen die naar boven komen meestal vaag of zelfs in tegenspraak met de oorspronkelijke gebeurtenis. Ondertussen heeft een meer dominante of beschermende persoonlijkheid een completere herinnering aan een gebeurtenis. Het is dus niet ongebruikelijk dat patiënten zich niet herinneren waarom ze daar op een bepaalde tijd en plaats waren.
- Elke persoonlijkheid verschijnt meestal omdat er een trigger is. Wanneer de ene persoonlijkheid het overneemt, kan deze dominante persoonlijkheid de andere persoonlijkheid negeren of zelfs een afzonderlijk conflict ervaren. Overgangen van de ene persoonlijkheid naar de andere worden meestal veroorzaakt door psychosociale stress.
Wat is het verschil tussen dissociatieve identiteitsstoornis en bipolaire stoornis?
Met min of meer dezelfde kenmerken en symptomen wordt een dissociatieve identiteitsstoornis vaak verward met een bipolaire stoornis. Bipolaire stoornis is het optreden van ongebruikelijke veranderingen in stemming, energie en activiteit. Deze aandoening wordt ook wel manisch-depressieve ziekte genoemd, waarbij de patiënt twee fasen doormaakt, namelijk manisch en depressief. De manische fase treedt op wanneer de patiënt voelt dat hij veel energie heeft, opgewonden is en actiever is dan normaal, waardoor hij moeilijk kan slapen, heel snel kan spreken, zich in staat voelt om verschillende dingen tegelijk te doen en de neiging heeft om risicovolle dingen te doen. Terwijl de depressieve fase het tegenovergestelde is van de manische fase. Deze twee fasen zijn heel verschillend en de verschillen daartussen zijn meestal intens en ingrijpend.
Het belangrijkste verschil tussen bipolaire stoornis en dissociatieve identiteitsstoornis is de oorzaak. Bij een dissociatieve identiteitsstoornis is trauma uit het verleden de belangrijkste trigger voor de stoornis. Ondertussen spelen bij een bipolaire stoornis hersenstructuur, genetica en erfelijkheid een grotere rol. De veranderingen tussen de ene persoonlijkheid en de andere bij een dissociatieve identiteitsstoornis worden vaker veroorzaakt door psychosociale stress, terwijl er bij een bipolaire stoornis een duidelijker patroon is. De manische fase treedt bijvoorbeeld een week op, gevolgd door de depressieve fase gedurende 2 weken.
Therapie voor mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis
Behandeling voor mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis kan jaren duren. Er worden verschillende soorten therapie aanbevolen voor mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis, namelijk:
- Psychotherapie: bij volwassenen kan psychotherapie vijf tot zeven jaar duren. Het belangrijkste doel van therapie is om verschillende bestaande persoonlijkheden te 'verenigen' zodat ze één hele persoonlijkheid worden. Psychotherapie helpt patiënten ook om te gaan met trauma's die andere persoonlijkheden triggeren. De genomen stappen bestuderen meestal welke persoonlijkheden eruitzien, overwinnen trauma's en verenigen verschillende bestaande persoonlijkheden tot één.
- Gezinstherapie: uitgevoerd om gezinnen meer duidelijkheid te geven over de dissociatieve identiteitsstoornis. Vertel de familie welke veranderingen zullen optreden en let op tekenen of symptomen van persoonlijkheidsveranderingen.
- Behandeling: hoewel er geen specifiek medicijn is dat een dissociatieve identiteitsstoornis kan genezen, kunnen symptomen zoals angst en depressie worden behandeld met antidepressiva.