6 gezondheidsfeiten over passerende wind (scheten) & bull; hallo gezond

Scheet. Uitlaatgas. Scheet. Er zijn allerlei manieren om de bekende geluiden en geuren te beschrijven die door de menselijke billen worden uitgezonden.

Waarom laten we scheten? Waarom ruiken scheten? Praten over scheten laten kan gênant zijn en kan ertoe leiden dat we naar elkaar wijzen om erachter te komen wie de echte boosdoener is. Maar passerende wind is zeker een natuurlijke functie van het lichaam van een levend wezen. Iedereen doet het.

Hier zijn zes verrassende feiten over passerende wind die je misschien nog niet eerder wist.

Scheten zijn niet alleen het gevolg van spijsverteringsproblemen

Wind of scheten laten passeren is een opbouw van druk vanuit de maag die met voldoende kracht wordt losgelaten, die uit verschillende bronnen kan komen. Het vrijkomen van lucht uit de billen wordt veroorzaakt doordat gas uit ons bloed in onze darmen sijpelt, en sommige gassen zijn het resultaat van een chemische reactie tussen de bacteriën die in onze darmen leven en de restjes die zijn verteerd.

Sommige soorten scheten kunnen ook worden veroorzaakt door angio-oedeem van de darmen of als bijwerking van brandend maagzuur of obstipatie. Enkele van de gevallen van passerend gas, vooral die welke geurloos zijn, zijn de opeenhoping van lucht die we inslikken tijdens het praten, geeuwen, kauwen of drinken.

Scheten worden geproduceerd door peristaltiek, een reeks darmcontracties om voedselafval naar de anus te verplaatsen. Dit proces wordt gestimuleerd door de activiteit van het eten, daarom hebben we na het eten zin in stoelgang of scheten laten. Peristaltiek creëert een zone van hoge druk die alles in de darm, inclusief gas, dwingt om vooruit te bewegen naar een plaats waar de druk lager is, namelijk richting de anus. Het gas wordt gemakkelijker naar buiten gekarnd dan de andere componenten, en de kleine belletjes smelten samen tot grotere luchtbellen op weg naar de "uitgang".

De geur van scheten komt van de zwavel en methaan

Typische gasfarts bestaan ​​voor 59 procent uit stikstof, 21 procent waterstof, 9 procent kooldioxide, 7 procent methaan en 4 procent zuurstof. Het meeste scheetgas is geurloos. Bepaalde soorten voedsel, zoals voedsel met veel vezels en zwavel (bloemkool, eieren, rood vlees), kunnen echter geuren produceren. Sommige bacteriën produceren ook methaan of waterstofsulfide, die een kenmerkende geur kunnen toevoegen. Slechts ongeveer een procent van de scheten bevat waterstofsulfidegas en mercaptanen, die zwavel bevatten, en zwavel zorgt ervoor dat scheten stinken.

Scheten ruiken eigenlijk vanaf het moment dat ze worden losgelaten, maar het kan een paar seconden duren voordat de geur de neusgaten van een persoon bereikt om op de geur te reageren.

Het geluid van scheten varieert afhankelijk van de trillingen van het rectum

In tegenstelling tot de algemene overtuiging dat de grootte van een scheetgeluid wordt geproduceerd door het "fladderen" van de twee zijden van de billen die met elkaar botsen, wordt het geluid feitelijk geproduceerd door trillingen van het rectum, ook wel de anale opening genoemd.

Het hoog-laag, lange-korte-toon geluid van de scheet hangt af van de strakheid van de sluitspier (de ring van dwarsgestreepte spieren die het anale kanaal omgeeft) en de druk achter het gas dat vrijkomt - een combinatie die ervoor zorgt dat de anale openen om te trillen. Sommige mensen kunnen de gassnelheid vrijwillig regelen door hun rectum aan te spannen, maar 's nachts zult u de neiging hebben om gas met een hard geluid vrij te geven omdat uw sluitspieren ontspannen zijn.

Een persoon geeft gas meestal 10-20 keer per dag door

Doorgaans produceert een persoon ongeveer een halve liter tot twee liter gas per dag en verdeelt het in 10-20 gevallen van hijgen - wat een ballon kan vullen.

De meeste mensen die klagen over "vaak naar adem happen", hoeven zich eigenlijk geen zorgen te maken. Sommige mensen passeren vaker gas dan anderen, maar produceren niet noodzakelijkerwijs meer gas. Het echte probleem is misschien wel de perceptie van passerende wind die van persoon tot persoon verschilt. In milde gevallen is vaak "hijgen" een kwestie van hoe actief of gevoelig iemands spijsvertering is, niet de hoeveelheid die wordt geproduceerd.

Regelmatig scheten laten is onschadelijk, zelfs als u het vasthoudt. Regelmatig gas geven kan er ook op wijzen dat uw spijsvertering goed werkt, of omgekeerd, dat u spijsverteringsproblemen heeft, zoals intolerantie voor zuivelproducten of gluten. Als u echter meer dan 50 keer per dag gas geeft en het gaat gepaard met andere symptomen, zoals ernstige maagpijn, opgezette buik of bloeding of vet in uw ontlasting, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts.

Scheetgas is brandbaar gas

Scheetgas bestaat uit waterstof, waterstofsulfide en methaan, die ontvlambare gassen zijn en vlammen kunnen produceren bij blootstelling aan ontstekingsbronnen. Met de warmte-energie van de vuurbron zal deze ontvlambare gasgroep reageren met zuurstof uit de kamerlucht en flatus om oxides en water te produceren.

In zeldzame gevallen heeft de opeenhoping van brandbaar gas in de darmen een explosie veroorzaakt tijdens darmoperaties.

Toch is er heel weinig kans om je scheet met succes te verbranden zonder het risico van de verwonding die volgt. Bovendien heeft scheetgas dezelfde temperatuur als de temperatuur in het lichaam en is het niet zo heet dat de verbranding begint.

Het ruiken van scheten is goed voor de gezondheid

Ja, het ruiken van uw eigen scheet (of die van iemand anders) kan het lichaam geen flauwe gezondheidsvoordelen opleveren. Dat is tenminste volgens de bevindingen van een studie gepubliceerd in het tijdschrift Medicinal Chemistry Communications, gerapporteerd door Time. De bevindingen van het onderzoek concludeerden dat waterstofsulfidegas dat wordt aangetroffen in rotte eieren of menselijk scheetgas een sleutelfactor zou kunnen zijn bij de behandeling van ziekten dankzij zijn beschermende functie tegen mitochondriën.

Waterstofsulfidegas in grote doses is schadelijk voor het lichaam, maar deze studie toont aan dat blootstelling aan cellulaire niveaus aan kleinere hoeveelheden van deze verbindingen mitochondriale schade kan voorkomen.

De reden is dat wanneer de ziekte de lichaamscellen dwingt om hard te werken, de cellen enzymen zullen aantrekken om kleine hoeveelheden waterstofsulfide te produceren om de mitochondriën te beschermen. Mitochondriën werken in wezen als generatoren voor het vrijkomen van cellulaire energie, en hun beschermende werking staat centraal bij de preventie van bepaalde ziekten, van kanker, beroerte, artritis, hartaanval tot dementie.

Met de opmerking: deze studie is nog steeds relatief klein en voorbarig en is niet op mensen getest - het is nog steeds een gecontroleerde test in het laboratorium op celmonsters. Misschien kun je voor een tijdje gewoon dankbaar zijn als iemand bij jou in de buurt wind laat waaien.