Menopauze

Klapvoet, een probleem dat het moeilijk maakt om de voorkant van de voet op te tillen

Inhoudsopgave:

Anonim

Definitie

Wat is een klapvoet?

Voetval is het onvermogen om de voorkant van de voet op te tillen. Hierdoor slepen de tenen tijdens het lopen over de grond.

Klapvoet is geen ziekte. Klapvoet is echter een teken van zenuw-, spier- of anatomische problemen.

Soms is de klapvoet tijdelijk. In andere gevallen is klapvoet een permanente toestand. Als u een klapvoet heeft, heeft u mogelijk beugels in de enkels en voeten nodig om de voet in een normale positie te houden.

Hoe vaak komt klapvoet voor?

Deze aandoening kan optreden bij patiënten van elke leeftijd. Klapvoet kan worden behandeld door risicofactoren te verminderen. Praat met uw arts voor meer informatie.

Tekenen en symptomen

Wat zijn de tekenen en symptomen van klapvoet?

Een klapvoet maakt het moeilijk om de voorkant van uw voet op te tillen, zodat deze tijdens het lopen over de grond sleept. Als gevolg hiervan kunt u uw dijen optillen tijdens het lopen, zoals het beklimmen van een ladder (steppage gait). Deze manier van lopen kan ervoor zorgen dat u bij elke stap met uw voeten op de grond slaat. In sommige gevallen kan de huid aan de bovenkant van de voeten en tenen gevoelloos aanvoelen.

Klapvoet treft over het algemeen slechts één voet. Afhankelijk van de oorzaak is het mogelijk dat beide voeten deze aandoening hebben.

Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.

Wanneer moet ik naar een dokter?

Raadpleeg een arts als uw voeten tijdens het lopen over de grond slepen.

Raadpleeg uw arts als u bovenstaande tekenen of symptomen heeft of als u andere vragen heeft. Het lichaam van iedereen is anders. Raadpleeg altijd een arts om uw gezondheidstoestand te behandelen.

Oorzaak

Wat veroorzaakt een klapvoet?

Klapvoet wordt veroorzaakt door zwakte of verlamming van de betrokken spieren bij het optillen van de voorkant van de voet. De oorzaken van klapvoet variëren en kunnen zijn:

  • Zenuwletsel. De belangrijkste oorzaak van klapvoet is beknelling van de zenuwen in de voet die de spieren aansturen die verantwoordelijk zijn voor het optillen van de voet. Deze zenuw kan ook gewond raken tijdens een heup- of knievervangende operatie, waardoor klapvoet kan ontstaan. Beknelde zenuwbeschadiging aan de wervelkolom kan ook een klapvoet veroorzaken. Mensen met diabetes zijn vatbaarder voor neurologische aandoeningen, die worden geassocieerd met klapvoet.
  • Spier- of zenuwaandoeningen. Verschillende soorten spierdystrofie, een erfelijke ziekte die progressieve spierzwakte veroorzaakt, kunnen bijdragen aan klapvoet. Andere aandoeningen, zoals polio of de ziekte van Charcot-Marie-Tooth, kunnen ook klapvoet veroorzaken.
  • Hersen- en ruggenmergaandoeningen. Aandoeningen die het ruggenmerg of de hersenen aantasten - zoals amyotrofische laterale sclerose (ALS), multiple sclerose of beroerte - kunnen klapvoet veroorzaken.

Risicofactoren

Wat verhoogt mijn risico op klapvoet?

De peroneuszenuw controleert de spieren die het been optillen. Deze zenuw bevindt zich op het huidoppervlak aan de kant van de knie die zich het dichtst bij de hand bevindt. Activiteiten die op deze zenuwen drukken, kunnen het risico op klapvoet vergroten, zoals:

  • Kruis benen. Mensen die de gewoonte hebben hun benen te kruisen, kunnen op de peroneale zenuwen in de benen erboven drukken.
  • Te lang knielen. Banen waarbij langdurig gehurkt of geknield moet worden, zoals aardbeien plukken of vloeren plukken, kunnen voetafvallen veroorzaken.
  • Breng een gipsverband aan op het been. Een gipsverband rond de enkel onder de knie kan druk uitoefenen op de peroneale zenuw.

Medicijnen en medicijnen

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Hoe wordt de klapvoet gediagnosticeerd?

Klapvoet wordt meestal gediagnosticeerd door een lichamelijk onderzoek. Uw arts zal u zien lopen en de mate van zwakte in uw beenspieren zien. De arts kan ook controleren op gevoelloosheid in de schenen en de bovenkant van de voeten en tenen. In sommige gevallen worden aanvullende tests aanbevolen.

Klapvoet wordt soms veroorzaakt door een overgroei van bot in het wervelkanaal of door een tumor of cyste die op de zenuwen in de knie of wervelkolom drukt. Beeldvormingstests kunnen deze problemen aantonen.

  • Röntgenfoto. Röntgenstralen gebruiken een lage straling om zacht weefsel of letsel aan het bot te laten zien dat symptomen kan veroorzaken.
  • Echografie. Deze technologie maakt gebruik van geluidsgolven om afbeeldingen van interne structuren te creëren. Echografie kan worden gebruikt om cysten of tumoren te bekijken die op zenuwen kunnen drukken.
  • Computertomografie (CT) -scan. Computertomografie combineert röntgenfoto's die vanuit verschillende hoeken zijn genomen om een ​​dwarsdoorsnede van de lichaamsstructuren te vormen.
  • Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI). Deze test maakt gebruik van radiogolven en een sterk magnetisch veld om gedetailleerde beelden te produceren. MRI is vooral handig voor het aantonen van verwondingen aan zacht weefsel die op een zenuw kunnen drukken.
  • Elektromyografie (EMG) en zenuwgeleidingsonderzoeken meten elektrische activiteit in spieren en zenuwen. Deze test kan ongemakkelijk zijn, maar is erg handig bij het bepalen van de locatie van schade aan zenuwen.

Wat zijn de behandelingen voor klapvoet?

De behandeling van klapvoet is afhankelijk van de oorzaak. Als de oorzaak is verholpen, kan klapvoet verbeteren of zelfs verdwijnen. Als de oorzaak niet kan worden verholpen, kan een klapvoet een permanente toestand zijn. Specifieke behandelingen voor klapvoet kunnen zijn:

  • Houder of spalk. Steunen in de enkel en voet of een geschikte spalk in de schoen kunnen helpen de voet in zijn normale positie te houden.
  • Fysiotherapie. Oefeningen die de beenspieren versterken en het bewegingsbereik van de knieën en enkels behouden, kunnen loopproblemen corrigeren die verband houden met een klapvoet. Rekoefeningen zijn belangrijk om toenemende stijfheid in de hiel te voorkomen.
  • Zenuwstimulatie. Soms kan het stimuleren van de zenuw die de voet optilt de klapvoet verbeteren.
  • Operatie. Het hangt af van de oorzaak, en als de klapvoet relatief recent is, kan neurochirurgie helpen. Als de klapvoet al lang aan de gang is, kan de arts een operatie voorstellen om het enkel- of beenbot te bevestigen of procedures die de pees naar een andere positie verplaatsen.

Huismiddeltjes

Wat zijn enkele veranderingen in levensstijl of huismiddeltjes die kunnen worden gedaan om klapvoet te behandelen?

Hier zijn de levensstijl- en huismiddeltjes die u kunnen helpen bij het omgaan met klapvoet:

  • Voorkom dat de vloer uit elkaar valt
  • Vermijd tapijten
  • Verwijder netsnoeren van de loopbrug
  • Zorg ervoor dat de kamer en trappen goed verlicht zijn
  • Bevestig fluorescerende tape aan de boven- en onderkant van de treden.

Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste oplossing voor uw probleem.

Klapvoet, een probleem dat het moeilijk maakt om de voorkant van de voet op te tillen
Menopauze

Bewerkers keuze

Back to top button