Lumbaalpunctie: de functies, procedures en voorbereiding

Lumbaalpunctie is een test die wordt uitgevoerd voor ziekten die verband houden met de hersenen en het spinale zenuwstelsel. De procedure wordt uitgevoerd door cerebrospinale vloeistof (CSF) in te nemen die aanwezig is in het beschermende membraan van het centrale zenuwstelsel. Een aantal hersenvocht wordt via een naald afgenomen die in het onderste deel van de wervelkolom (lumbaal gebied) wordt geïnjecteerd voor verdere analyse in het laboratorium.

Nuttigheid van lumbaalpunctieonderzoek

Lumbaalpunctie is bedoeld om monsters van cerebrospinale vloeistof (CSF) in de wervelkolom te verzamelen. Het hersenvocht is de bekleding van de hersenvliezen die de hersenen en het ruggenmerg beschermen. Dit CSF dient om het evenwicht van het zenuwstelsel te behouden.

Deze methode is over het algemeen effectief voor het diagnosticeren van ziekten die de hersenen en het ruggenmergsysteem aantasten. Een lumbaalpunctie kan worden uitgevoerd als de ziekte helemaal niet bekend is of om de oorzaak van een bepaalde ziekte te achterhalen.

Tot nu toe was lumbaalpunctie de belangrijkste test om meningitis te diagnosticeren. Met deze methode kan niet alleen meningitis worden opgespoord, maar kan ook de oorzaak van meningitis met zekerheid worden vastgesteld.

Volgens John Hopskin Medicine zijn er verschillende aandoeningen en ziekten die kunnen worden vastgesteld door middel van een lumbaalpunctie:

• Meningitis of ontsteking van de beschermende membranen van de hersenen en het ruggenmerg
• Ernstige hoofdpijn zonder bekende exacte oorzaak
• Ontsteking van de hersenen (encefalitis)
• Een aandoening die wordt gekenmerkt door verhoogde druk op de hersenen
• Ziekten veroorzaakt door een ontsteking van het zenuwstelsel, zoals multiple sclerose en het syndroom van Gullain-Barre
• Kanker of tumoren die de hersenen en het ruggenmerg aanvallen
• Leukemie
• Ontsteking van het spinale zenuwstelsel (myelitis)
• De ziekte van Alzheimer en andere aandoeningen die verband houden met een verminderde functie van het zenuwstelsel
• Neurosyfilis, dat is syfilis die het zenuwstelsel heeft aangevallen

Als u symptomen van meningitis ervaart, zoals koorts, hoofdpijn, stijve nek of andere aandoeningen van de bovengenoemde ziekten, moet u een lumbaalpunctie ondergaan om de oorzaak te achterhalen.

Lumbaalpunctie voor behandeling

Naast het diagnosticeren van ziekten kan een lumbaalpunctie ook als medische behandeling dienen. Enkele medische aandoeningen die optimaal kunnen worden behandeld met behulp van het opvangen van ruggenmergvocht zijn:

• Het niveau van de cerebrospinale vloeistofdruk in het ruggenmerg en de hersenen kennen.
• Vermindert de druk op de wervelkolom en de hersenen
• Injecteer geneesmiddelen rechtstreeks in het zenuwstelsel, zoals geneesmiddelen voor chemotherapie, antibiotica of anesthetica.
• Injecteer kleurstof en radioactieve stoffen om diagnostische beelden te verkrijgen voor bepaalde neurologische aandoeningen.

Risico's van onderzoek van de lumbaalpunctie

Hoewel deze procedure over het algemeen vrij veilig is, zijn er een aantal bijwerkingen en complicaties die kunnen optreden. De reden is dat bij een lumbaalpunctie de hersenen en het ruggenmergzenuwstelsel betrokken zijn, zodat het verschillende aandoeningen kan veroorzaken.

De risico's en bijwerkingen van de lumbaalpunctieprocedure zijn onder meer:

• Hoofdpijn door een kleine hoeveelheid cerebrospinale vloeistof die lekt wanneer de naald wordt geïnjecteerd
• Misselijkheid en overgeven
• De benen en rug voelen verdoofd of verdoofd aan
• Pijn of pijn van de rug naar de voeten
• Risico op infectie van de huid door naalden
• Risico op bloeding rond het ruggenmerg

Afhankelijk van uw gezondheidstoestand kunnen er ook andere risico's zijn. Raadpleeg daarom altijd uw arts of medisch personeel voordat u deze procedure uitvoert.

Welke voorbereidingen moeten er worden getroffen?

Voordat een lumbaalpunctie wordt uitgevoerd, wordt u meestal gevraagd om verschillende andere medische tests te ondergaan. Bij het onderzoeken van meningitis zal de arts bijvoorbeeld eerst een lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek en een CT- of MRI-scan uitvoeren om de locatie van de ontsteking te bepalen.

Enkele van de dingen die u moet voorbereiden voordat u een lumbaalpunctie ondergaat, zijn onder meer:

• Verhoog de vochtinname door water of sap te drinken, tenzij dit niet wordt aanbevolen door een arts of gezondheidswerker omdat het verband houdt met gezondheidsproblemen.
• Op de dag van de ingreep mag u 3 uur voordat de lumbaalpunctie wordt uitgevoerd niet eten.
• U dient 1 uur voor de ingreep in het ziekenhuis te zijn. Vervolgens wordt u gevraagd om van kleding te wisselen en de gebruikte sieraden te verwijderen.

Daarnaast moet u ook informeren over uw gezondheidstoestand en huidige medicatie voordat u ingrepen uitvoert, zoals:

• Neem antibiotica om de infectie te stoppen. Als u koorts heeft, wordt de lumbaalpunctie uitgesteld totdat u hersteld bent.
• U heeft een allergie voor bepaalde anesthetica, zoals lidocaïne. De arts kan de verdoving die wordt geïnjecteerd veranderen voordat een lumbaalpunctie wordt uitgevoerd om een ​​allergische reactie te voorkomen.
• Neem bloedverdunners, zoals warfarine, clopidogrel of pijnstillers zoals aspirine en ibuprofen. Dit geneesmiddel kan bloedingsverschijnselen veroorzaken tijdens het uitvoeren van de procedure, dus u moet tijdelijk stoppen met het gebruik ervan.
• Zwanger bent of in een zwangerschapsprogramma zit. U moet een arts raadplegen om de mogelijke risico's te overwegen.

Hoe verloopt het lumbaalpunctieproces?

Een lumbaalpunctie wordt meestal uitgevoerd in een ziekenhuis of andere gezondheidsinstelling door een neuroloog en verpleegkundige. De procedure voor het nemen van CSF uit de wervelkolom duurt over het algemeen 45 minuten tot 1 uur.

Om te voorkomen dat de naald te ver gaat, zal ook een röntgenopname worden gemaakt via een fluoroscopieprocedure met röntgenstraling.

Hieronder volgen de stappen voor het onderzoeken van een lumbaalpunctie:

• U wordt gevraagd om met uw kin dicht bij uw borst en uw knieën voor uw buik te gaan zitten, zodat de ruimte in uw wervelkolom breder wordt.
• Een plaatselijke verdoving of verdoving wordt in de onderrug geïnjecteerd. De anesthesie-injectie zal inderdaad een tijdje prikken, maar het zal de pijn verminderen bij het uitvoeren van een lumbaalpunctie.
• De arts zal een dunne, holle naald in de onderrug injecteren, die zich in de wervelkolom of de lumbale zone bevindt.
• De naald blijft binnengaan totdat hij het doelpunt bereikt. Tijdens deze procedure kunt u druk in uw rug voelen.
• U wordt gevraagd om de positie enigszins te veranderen, zodat de naald het cerebrospinale vocht (CSF) kan opzuigen. De arts zal de druk in het lumbale gebied meten.
• De genomen stappen zijn afhankelijk van het doel van het onderzoek van de lumbaalpunctie. Om meningitis te diagnosticeren, zal de arts een CSF-monster nemen met een naald. Ondertussen wordt het medicijn voor behandeling via de naald ingebracht.
• Na de procedure wordt de naald verwijderd en wordt het injectiepunt bedekt met een verband.

Herstel na onderzoek

Zolang de naald wordt geïnjecteerd, voelt u zich ongemakkelijk. Nadat de procedure is voltooid, zal de verpleegkundige u vragen om te gaan liggen om de hoofdpijn van de effecten van de procedure te verlichten. U moet ook uw vochtinname weer verhogen.

Voor een meer optimaal herstel dient u na de ingreep minimaal 1 dag volledig te rusten. U kunt een nacht blijven of naar huis terugkeren, maar zorg ervoor dat u geen zware lichamelijke inspanning verricht.

Indien nodig kunt u pijnstillers nemen, zoals ibuprofen of paracetamol, om de bijwerkingen van hoofdpijn en rugpijn te behandelen. U moet echter onmiddellijk contact opnemen met uw arts als er bijwerkingen optreden, zoals:

• Gevoelloosheid of frequent tintelen van de voeten
• Bloeden op het punt van injectie
• Moeite met plassen
• Hoofdpijn die niet weggaat

Resultaten van lumbaalpunctieonderzoek

Het genomen CSF-monster wordt in het laboratorium geanalyseerd. Resultaten duren over het algemeen 1-2 dagen, maar kunnen langer duren.

De resultaten van de laboratoriumanalyse worden tijdens de procedure ook gecombineerd met de resultaten van de druktesten. Volgens de Mayo Clinic zijn enkele dingen die kunnen worden gezien uit de resultaten van een lumbaalpunctieonderzoek:

• Cerebrospinale aandoeningenl: Indien normaal, is de vloeistof kleurloos. Een gelige en roodachtige kleur kan duiden op bloeding. Ondertussen kan een groene of blauwachtige kleur duiden op een infectie of op een bilirubinegehalte.
• Eiwit: Een eiwitniveau van meer dan 45 mg / dL kan duiden op een infectie of ontsteking.
• witte bloedcel: CSF bevat normaal gesproken 5 leukocyten per microliter. Een hoger aantal kan duiden op een infectie.
• Suiker: Lage bloedsuikerspiegels kunnen duiden op een infectie.
• Micro-organismen: De aanwezigheid van bepaalde micro-organismen, zoals bacteriën, virussen of parasieten, kan de oorzaak van infectie of ontsteking bepalen.
• Kankercellen: Het monster kan de aanwezigheid van tumorcellen in de liquor aantonen die op bepaalde soorten kanker kunnen duiden.

Een lumbaalpunctie heeft veel toepassingen bij de diagnose, het onderzoek van ziekten die het centrale zenuwstelsel aantasten en bij medische behandelingen. Hoewel het pijn, ongemak en bepaalde bijwerkingen kan veroorzaken, is het een redelijk veilige procedure om uit te voeren.

Zorg ervoor dat u de risico's en voordelen zo duidelijk mogelijk met uw arts bespreekt om erachter te komen wat de beste optie is.