Hypoventilatiestoornissen herkennen: wanneer de ademhaling kort of langzaam aanvoelt & bull; hallo gezond

Ademen is een proces of activiteit die essentieel is om te overleven, omdat elke cel van het lichaam zuurstof nodig heeft. Dat is de reden waarom bij zuurstofgebrek stofwisselingsprocessen en verschillende fysiologische processen van de organen kunnen worden verstoord. Als gevolg hiervan kan dit leiden tot langzame schade aan cardiovasculaire organen, vooral het hart. Gebrek aan ingeademde zuurstof kan optreden als een persoon hypoventilatiestoornissen heeft.

Wat is hypoventilatie?

Hypoventilatie wordt gedefinieerd als een aandoening waarbij een persoon te kort of te langzaam ademt, waardoor de zuurstoftoevoer die het lichaam nodig heeft zeer langzaam plaatsvindt. Deze aandoening kan optreden samen met aandoeningen van het ademhalingssysteem die ervoor zorgen dat iemand te weinig zuurstof krijgt en gaat ook gepaard met hypercapnie of verhoogde niveaus van kooldioxide in het ademhalingssysteem.

Hypoventilatiestoornissen kunnen acuut of chronisch zijn, afhankelijk van de aandoening of aandoening die ze heeft veroorzaakt. Iedereen met risicofactoren kan hypoventilatie ervaren. Deze aandoening kan optreden bij jonge en oudere personen.

De meest voorkomende leeftijdscategorie voor hypoventilatie is 20-50 jaar. Mannelijke personen hebben meer kans op hypoventilatie omdat aandoeningen die hypoventilatie veroorzaken vaker voorkomen bij mannen.

Soorten hypoventilatiestoornissen op basis van de oorzaak

Concreet zijn er vijf mogelijke oorzaken waardoor iemand hypoventilatie ervaart, waaronder:

• Centrale alveolaire hypoventilatie - of centrale alveolaire hypoventilatie is een type hypoventilatie veroorzaakt door stoornissen van het centrale zenuwstelsel, hetzij als gevolg van ziekte, genetische factoren, de invloed van geneesmiddelen op het centrale zenuwstelsel, accidenteel trauma of de aanwezigheid van een neoplasma. Dit type hypoventilatie wordt gekenmerkt doordat de hersenen geen signalen geven aan de luchtwegspieren om dieper en sneller te ademen, hoewel het zuurstofniveau onvoldoende is.
• Obesitas hypoventilatiesyndroom - Het is bekend dat overgewicht of obesitas een factor zijn die bijdraagt ​​aan hypoventilatie, omdat het het centrale ademhalingssysteem kan irriteren en dit kan veroorzaken hypercapnie en obstructieve slaapstoornissen slaapapneu .
• Hypoventilatie door neuromusculaire aandoeningen - treedt op als gevolg van een verstoring van de coördinatie van het zenuwstelsel met de ademhalingsspieren, waardoor de luchtwegspieren abnormaal werken en het zuurstofuitwisselingsproces wordt geremd. Dit type hypoventilatie kan worden ervaren door mensen met neuromusculaire aandoeningen zoals myasthenia gravis, amyotrofische laterale sclerose , Guillain-Barré-syndroom en spierdystrofie.
• Hypoventilatie door misvorming rond de borst - Hypoventilatie-aandoeningen veroorzaakt door verschillende misvormingen zoals kyfoscoliose (spinale misvorming), fibrothorax (fibreuze weefselaandoeningen rond de longen) en bijwerkingen als gevolg van een operatie.
• Chronische longobstructie (COPD) - Hypoventilatie is een veel voorkomende aandoening bij patiënten met COPD, maar wordt ook beïnvloed door andere factoren bij de patiënt, zoals ademhalingsvermogen, genetica en de conditie van de luchtwegspieren.

Dit kan gebeuren als iemand hypoventileert

Hypoventilatiesymptomen kunnen variëren, afhankelijk van de factoren of ziekten die erop van invloed zijn. Bij hypoventilatie veroorzaakt door stoornissen van het centrale zenuwstelsel en obesitas kunnen symptomen van zuurstoftekort verergeren wanneer de patiënt slaapt, maar is deze overdag normaal als hij wakker is. Enkele van de typische symptomen van hypoventilatie zijn als volgt:

• Vermoeidheid
• Vaak slaperig
• Hoofdpijn in de ochtend
• Zwelling van de voeten, vooral de hiel
• Voel je niet energiek na het ontwaken uit de slaap
• Wordt vaak 's nachts wakker tijdens de slaap
• Veranderingen in huidskleur tot blauwachtige kleur als gevolg van hypoxie
• Veranderingen in huidskleur tot roodheid bij mensen met obesitas

Hypoventilatie kan ook complicaties veroorzaken, waaronder:

• Verminderde cognitieve vaardigheden
• Depressie en emotionele stoornissen
• Hypertensie
• Rechter hartfalen (cor pulmonale)

Preventie en tegenmaatregelen

Hypoventilatie geassocieerd met bepaalde aandoeningen of ziekten kan worden voorkomen door risicofactoren zoals obesitas en longaandoeningen te elimineren. Bij hypoventatie die gepaard gaat met een verminderde coördinatie van het centrale zenuwstelsel en de ademhalingsspieren, is er echter geen specifieke preventie, vooral als de aandoening van een van de twee genetisch bepaald is. Als hypoventilatiestoornis echter de neiging heeft om tijdens de slaap op te treden, kan deze worden geminimaliseerd door het gebruik van medicijnen die u slaperig maken te vermijden.

Hypoventilatiebehandeling kan variëren, afhankelijk van de omstandigheden die het hebben veroorzaakt. Om de werking van het ademhalingssysteem te stimuleren, kunnen bepaalde soorten medicijnen worden gebruikt, maar deze werken niet altijd. Soorten tegenmaatregelen spelen een rol bij het helpen ademhalen, zoals:

• Mechanische ventilatie is als een ademhalingshulpmiddel in de vorm van een masker dat helpt bij het ademen door mond en neus.
• Zuurstof therapie
• Creëren van een gat rond de nek om te ademen (tracheostomie) in ernstige gevallen van hypoventilatie.